Zespół

Rzemieślnicze dziedzictwo  - Tapicerstwo tradycyjne z Mistrzem Aleksandrem Kądzielą to zanurzenie się w tapicerstwie premium! Uczestnicy będą tworzyć projekty siedzisk metodami dawnymi. Od wieków europejscy mistrzowie tapicerki przekazują swoje umiejętności, zachowując tradycyjne techniki. Każdy element mebla, od budowania warstw tapicerskich po tapicerowanie, jest precyzyjnie wykonany ręcznie, przy użyciu igły, nitki, młotka, gwoździ kutych. Elegancja i detale: Elegancja mebli tapicerowanych w stylu tradycyjnym nie ma sobie równych. To nie tylko kwestia estetyki, ale również dbałości o najmniejsze detale – każdy element dodaje niepowtarzalny charakter i klasę każdemu meblowi. Ważne są warstwy wyściółek, które mimo że niewidoczne gołym okiem, wykonujemy tak, aby przetrwały minimum 100 lat, a może dłużej :) Wysokogatunkowe materiały: Pracujemy wyłącznie z najwyższej jakości materiałami, takimi jak włosie końskie, trawa zamorska, juta, oraz naturalne wełny i bawełny. Te materiały zapewniają nie tylko trwałość mebli, ale również ich komfort użytkowania i elegancki wygląd. W połączeniu z tradycyjnymi technikami tapicerskimi tworzymy meble, które są nie tylko funkcjonalne, ale także prawdziwymi dziełami sztuki. Techniki ręczne: Proces tapicerowania odbywa się wyłącznie ręcznie, bez użycia maszyn czy zszywaczy pneumatycznych. To nie tylko kwestia tradycji, lecz także gwarancji najwyższej jakości wykonania. Każdy kursant pod okiem mistrza opanuje techniki ręcznego wiązania sprężyn, precyzyjnego układania wyściółek oraz wykańczania detali. Kurs tapicerstwa tradycyjnego nie jest tylko nauką rzemiosła, ale także podróżą przez historię i kulturę. Pozwala uczestnikom na zdobycie nieocenionych umiejętności, które mają zastosowanie zarówno przy tworzeniu nowych mebli, jak i restauracji zabytkowych dzieł. To także okazja do indywidualnego rozwoju pod okiem doświadczonego mistrza, który dzieli się nie tylko wiedzą, lecz także pasją do tego wyjątkowego rzemiosła. 

Absolwentka Wydziału Form Przemysłowych ASP w Krakowie oraz Liceum Plastycznego im. A. Kenara w Zakopanem. Taka ścieżka kształcenia nauczyła mnie łączyć pozornie kontrastowe, tradycyjne rozwiązania z innowacjami. Na swój profesjonalizm zapracowałam sukcesami ogólnopolskimi i międzynarodowymi, zarówno jako projektantka produktu i artystka. Jestem pasjonatką swojej pracy, szczególnie tej rzemieślniczej. Razem z Ulą Urbaniec współtworzymy markę DESOUL, której domeną są rzeźbione meble w nowoczesnym wydaniu. Każdym kolejnym zleceniem pokazujemy, jak tradycyjne rzemiosło można zakorzenić we współczesnym środowisku.

Modelarnia Ceramiczna KOSAK założona w 1995 roku jest pracownią rzemieślniczą, realizującą w porcelanie, fajansie i porcelicie, projekty własne ceramiki użytkowej. Modelarnia zajmuje się również opracowaniami technicznymi i kompleksowym przygotowaniem do seryjnej produkcji wyrobów ceramiki szlachetnej. Zespół pracowni tworzą dwie osoby. Beata Kosak jest odpowiedzialna za produkcję, Bogdan Kosak za projekty i wdrożenia, ale wszystko jest dosyć płynne i Beata ma wpływ na ostateczny kształt projektów, a Bogdan na produkcję.

Modelarnia jest liderem innowacyjnego programu Rewalidacyjnej Pracowni Ceramicznej dla podmiotów, które chcą włączyć ceramikę w zakres swojej działalności terapeutycznej. Oferowane rozwiązania, oparte na pracy zespołowej, uwzględniają potrzeby osób z niepełnosprawnościami oraz innych grup zagrożonych wykluczeniem społecznym.

Pochodzi z Koniakowa. Wielokrotna laureatka konkursu na Najpiękniejszą Koronkę Koniakowską. Wykonywania koronki szydełkowej uczyła się już od najmłodszych lat od mamy, babci oraz z czasem od innych lokalnych twórczyń. Jej koronki wykonywane są z najcieńszych, bawełnianych oraz jedwabnych nici. Sama komponuje wzory z zachowaniem koniakowskiej tradycji koronczarskiej. Od 2012 roku posiada tytuł Twórcy Ludowego.

„Miałam dziewięć lat, jak pierwszy raz wzięłam szydełko do ręki, pod okiem mojej mamy Bernadetty uczyłam się koronki. Nie chciałam się jej uczyć, było to dla mnie zwyczajne, powszechne. Jednak z czasem poczułam, jaka jest niezwykła, piękna i subtelna. I tak powstała moja pasja, przez którą wyrażam siebie”.

Tartaruga to autorska pracownia tkacka założona w 2017 roku w Łodzi przez Jadzię Lenart i Wiktorię Podolec. Jako świadome projektantki postanowiły stanąć w opozycji do masowej produkcji tekstyliów i jej szkodliwych konsekwencji. Dlatego wszystkie ich produkty wykonywane są ręcznie przy użyciu tradycyjnych przyrządów i technik. 

Z zawodu mistrz ślusarstwa narzędziowego. Ostatni w Europie rusznikarz, który trudni się wykonywaniem strzelb – tzw. cieszynek. Powstają one z drzewa gruszy i wykorzystywane są do polowania na ptactwo siedzące. Na produkcję jednej cieszynki poświęca minimum cztery miesiące, robiąc przy tym wszystko od początku do końca, włącznie z grawerstwem i inkrustacją. Cieszynki kupują przede wszystkim kolekcjonerzy, którzy cenią rzemieślniczą pracę.

W 1977 roku ukończyli studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach, żeby w tym samym roku rozpocząć pracę w zawodzie. Dopiero w 1982 roku, kiedy wprowadzono stan wojenny, wrócili do rodzinnego Cieszyna, gdzie pan Leszek rozpoczął pracę jako uczeń w rodzinnej pracowni introligatorskiej, której historia sięga XX wieku, i kontynuował dzieło z żoną.

Pracownia zajmowała się produkcją galanterii papierniczej, takiej jak albumy fotograficzne, teczki, kasety oraz oczywiście oprawy książek szytych nićmi. W 2019 roku firma zakończyła działalność, a maszyny introligatorskie zostały przekazane do Muzeum Drukarstwa w Cieszynie.

Pasjonat drukarstwa i introligatorstwa. Przez lata pracował w drukarniach, zdobywając wiedzę od najlepszych praktyków. Na co dzień kierownik Muzeum Drukarstwa w Cieszynie, wprowadza w tajniki poligrafii odwiedzających turystów i turystki.

Ukończyła studia na Uniwersytecie Śląskim na wydziale folklorystycznym. Zawodowo związana z Muzeum Beskidzkim im. A. Podżorskiego w Wiśle. Organizatorka etnograficznych wystaw muzealnych, koordynatorka dwóch projektów: „Na styku dwóch światów. Transformacja koronki koniakowskiej i teneryfowej” oraz „Downe wiesieli” – projektu dot. organizacji wesela w Beskidzie Śląskim. Na co dzień prowadzi warsztaty m.in. z filcowania na mokro i na sucho, robienia góralskich kopyc i nogawiczek czy obróbki wełny. Rzemiosło ludowe to dla niej przede wszystkim etnograficzna podróż i zgłębianie techniki pracą własnych rąk. Najbardziej fascynuje ją prostota technik, a zarazem skomplikowany i misterny efekt końcowy.