Plecionkarstwo, zwane też koszykarstwem czy wikliniarstwem, to bardzo stare zajęcie, którym w zamierzchłej przeszłości zajmowały się ludy zbieracko-myśliwskie. Umiejętności plecionkarskie wykorzystywały one do wykonywania lekkich, przewiewnych i wytrzymałych pojemników, które służyły im do przechowywania i przenoszenia m.in. żywności. Wyroby plecionkarskie najczęściej wykonywane są z wikliny, rogożyny, słomy, korzeni sosny i jałowca. Ważną cechą produktów plecionkarskich jest ich trwałość oraz to, że są praktyczne i przyjazne środowisku. Techniki wikliniarskie wymagają poznania warsztatu przygotowania materiału – w tym moczenia wikliny – oraz zdolności manualnych, umożliwiających opanowanie różnorodnych splotów. Obecnie plecionkarstwo coraz częściej staje się przedmiotem działań artystycznych i hobbystycznych.
